mimlendim...

ikocum demiş ki; diren de yazsın en sevdiği 10 yeri; ülkeyi, semti, şehri vs...

bakalım başarabilecek miyim 10 yapmayı...

1. evim

ahir ömrümde ilk defa kendime ait bir evim oldu. mobilyalarını, aksesuarlarını, perdelerini seçtiğim, halılarına karar verdiğim... dağıttığım, topladığım, arkadaşlarımı davet ettiğim... en güzel uykuları uyuduğum... en rahat, en huzurlu, en "kendim" olduğum yer evim... tabii ki listenin en başında...

2. ada

ada, benim büyüdüğüm, ilk aşık olduğum, ilk bisikletten düştüğüm, ilk okula gittiğim, ilk öpüştüğüm yer, ilk gözağrım, çocukluğumun temsilcisi... vazgeçilmezim, unutulmazım... "ada kızı" olmakla gurur duyuyorum :)

3. kaş

bütün kışı "kaş özlemi" içinde geçiriyorum. herşeyini özlüyorum... emine abla'nın kahvaltısını, don kişot'u, kaşık'ın yoğurtlu yaprak sarmasını, uzun çarşı'sını, köşedeki avize satan dükkanı, deniz kenarında makarna yemeyi, tavla atmayı, soğuk ayran içmeyi... geceleri gökyüzünü, gündüzleri güneşini... limanağzı'na giden tekneleri, tuzlu akan suyunu...

4. beyoğlu

ben üniversitede gördüm ilk kez beyoğlu'nu... adadan oralar hep bambaşka bir şehir zannedilir. çocuk aklıyla gitsen gitsen bağdat caddesi'ne gidersin... hadi biraz daha cesurlar kadıköy'e iner... beyoğlu çoook uzak gelir adalılara... hele de çocukken...

biz "istanbul'a ineriz" ya da "karşıya geçeriz"... jargon böyle adada, biliniz...

5. prag

bayıldım bu şehre...

yanlış anlaşılmasın; "çok şehirler gördüm ama prag nefisti" diye bir durum yok. zaten ilk yurtdışı seyahatimdi... 3 gün kalıp, tadını damağımda bırakıp geldim. şimdiki aklımla bir daha gezmek lazım elbet... eh artık kısmet :)

al işte 5 tane yapabildim... insanın ev arkadaşı rehber olursa; nepal senin, vietnam benim gezerse, anlatacak çok şeyi olur tabii... idare et arkadaşım...