yine sayfalarca madde yazıp, yeni yıldan beklentilerimi sıralamayacağım bu sefer. önce sevaplarıyla ve günahlarıyla eskisiyle hesaplaşacağım.
bu sene, kötü bir ilişkinin kötü gittiğini söylemekle kalmadım, oradan gittim. genellikle kötü giden ilişkinin kötü gittiğini söyler, söyler, söyler, yıldırır ve sonra da karşı taraf harekete geçsin diye beklerim. artık büyüdüğümden mi, hayatta yapacak daha çok şey olduğundan mı yoksa aşk başımı döndürmediğinden mi bilmiyorum, bana iyi gelmeyen yerlerde kalmamayı öğrendim.
bu sene daha çok "hayır" dedim. buluşmak ve görüşmek için vaktim yoksa yalana dolana başvurmadan "evde oturmak istiyorum, hiç dışarı çıkasım yok" dedim.
aile büyüklerimizi kaybettik. onları kaybedince aileyi bir arada tutan daha çok şey yaptım, daha çok görüştüm ve daha çok dinledim. safları sıklaştırdığımız, birbirimizle geçirdiğimiz zamanın daha kıymetli olduğu bir sene oldu.
sağlığımın en bozulduğu sene olduğu için kendimi biraz fazla marazlı ve belki biraz yaşlı buldum. ligten düştüğümü ve çeşitli trenleri kaçırdığımı hissedip, bunu kendime dert ettim. bir daha aşık olup, yeterince sevişemeyeceğimi sandığım bir sene oldu. ve sanırım en çok bundan korktum. çünkü aşksız geçen her günüme acırım...
hayatımdan fazlalıkların çıktığı, yeni ve tatlı insanların girdiği bir sene oldu. boşa harcanacak vaktimin olmadığını, bir şey öğrenmediğim ya da beni bir adım bile olsa ileri götürmeyecek muhabbetlerin içinde bulunmak istemediğimi anladım.
ilgi alanlarım ve yapmak istediklerim için harekete geçmezsem yapmak istemediklerimle yaşamak zorunda olduğumu fark ettim.
bağımlı değil, bağlı olmanın, kendine güvenin, yetebilmenin, cesaretin ve başarının hayatımdaki öneminin altını bir kez daha çizdim.
canım çok acısa da, bilerek ve isteyerek başka bir insanın canını yakmadığım için kendimle gurur duyduğum bir sene oldu. ama aynı zamanda başkası yerine utanmak neymiş, onu da yakından gördüğüm bir sene oldu.
yeni seneden tek beklentim; fulya alanlarımızın çok olması :)
mutlu noeller...
