uzun senelerdir üzerinde düşünüp, yazıp çizdiğim hayalimin peşini bıraktım sonunda. bu konuyla ilgili sürekli başarısız olmaktan çok yorulmuştum. 'gitmesek de görmesek de orada bir köy var uzakta' misali amaca ulaşamama, ulaşamadıkça onun altında ezilme, olaydan iyice soğuma, ara ara yükselme ama yine bir şey yapamamaların sonunda geldiğim nokta şu oldu; vazgeçme...

şu an omuzlarımdan bir dünya yük kalktı. bir türlü gerçekleşmeyen o koca hayal, arkadan gelen küçük küçük hayallerimin de önünü tıkıyordu.
bir süredir başımda gezen gri bulutlar yerini fırından yeni çıkmış taptaze hayallere bıraktı. sabahları bir başkayım artık. son ses müzikle alıyorum duşumu, makyaj yaparken şarkıcılık oynuyorum, durup durup gülümsüyorum, yanımdaki not defterime aklımdakileri yazıyorum, kitaplarımın hunharca altını çiziyorum, açık havada uzun yürüyüşler yapıyorum...
merhaba yeni hayalim, hoşgeldin... birlikte inanılmaz eğleneceğiz :)