yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem,
ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı...
ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı...
cemal süreyya
pazar günlerinin banyo ve çamaşır günü olduğu zamanlarda, haftasonu kahvaltıları da kutsaldı... kahvaltının bir "ana malzeme"si vardı. peynir, zeytin, bal, reçel falan da ona eşlik ederdi. ana malzeme bazen simit, bazen börek, bazen de yumurtalı ekmekti... ben yumurta delisi olmamama rağmen, sofraya getirdiği o "emek verildi bu sofraya" hali ve içtenlik durumu beni çok etkilerdi. eve davet edilmiş ya da cumartesiden bizde kalmış dostlarla masa daha da şenlenirdi...
o masalardan birinde, ortaya gelen sucuklu yumurtaya bakıp "anne, bu ne?" diyerek, annemi rezil ettiğimi ve arkadaşlarının "ilkincim, bu çocuğa hiç mi sucuklu yumurta yedirmiyorsunuz?" dediğini hatırlıyorum... hala söylenir bu konuda :)
bu yazıyı da ne zamandır yumurtalı ekmek yemediğimi farkettiğim için yazıyorum. hafta içleri koşarak işe gittiğimden, haftasonları da tek başıma olduğumdan özene bezene hazırlanan kahvaltılardan uzağım artık...
bu koca ve kalabalık şehirde, insanları ittire kaktıra kendime yer açmaktan, onları geçeceğim diye daha fazla çalışmaktan, sürekli olarak yolda geçirilen zamanı hesaplayıp buna hayıflanmaktan, kazandığım paranın hiç yetmemesinden, 360 günü yazın gideceğim 1 haftalık tatili düşünerek geçirmekten sıkıldım...
yaşasın yumurtalı ekmekli kahvaltılar, kahrolsun çalışma hayatı!
Direnim canım benim.
YanıtlaSilNe güzel bir yazı olmuş bu böyle. Kahvaltıya olan düşkünlüğümü herkes bilir. Ama bu yazı benim çocukluğumun kahvaltılarına götürdü beni. Haftasonları ailecek yapılan kalabalık ve mutlaka yumurtası eksik olmayan kahvaltıları. Bazen eskiden mi? herşey güzeldi yoksa çocuktuk da ondan mı? öyle geliyordu diyorum. Çocuk olmamız daha ağır basıyor sanırım. O zaman mutluluğun formülü çok daha basitti. Sadece bir yumurtaydı bazen...
Hiç unutmam yine anneme mızmızlık yaptığım bir gün annem beni ikna etmek için peynirli, maydanozlu yumurta yapmıştı sahanda. O yumurtanın tadı o anın mutluluğu hala silinmedi hatıramdan. Ve şimdi sabahları vakit buldukça (haftanın 3-4 günü) peynirli maydanozlu yumurta yapıp yiyorum kahvaltıda :) Maydanozu da haftasonu pazardan alıp bir su dolu bardağa koyuyorum saplarını kesip. Bir hafta gidiyor ;)
Offf yaa yine bir yerden başladım bitiremedim kahvaltı konusu olunca.
Seni kocamaan öpüyorum ve bir haftasonu kahvaltıya davet ediyorum (günü sen seç ne zaman müsait olursan).
Kahvaltı Gurusu Tarkancım,
YanıtlaSilİkimizin de geçmişe özleminden anlaşılıyor ki; yaşlanıyoruz :)
Bir haftasonu kahvaltıya vaktim olursa ilk arayacağım insan sensin zaten...
Seni öpüyorum...