ben her dolunayın, yeni olaylara gebe olduğuna inanırım... şu an üçüncü kadehte olduğum için bu yazdıklarım yarın çok saçma gelebilir ya da tam tersi bastırdığım diren çıkar ortaya bilemiyorum. göreceğiz...
bu dolunay bana güzel insanlar tanıştırdı, beni çok güldürdü ve iyi muhabbetler verdi... bu dolunay benim kalbimi kırdı, çok ağlattı... bu dolunay beni cennete de götürdü, cehennemde de yaktı... acıdan öleceğimi de sandım, mutluluktan uçacağımı da... ben bu dolunaylarda yalan da söyledim, bilincimi de yitirdim...
şimdi gözlerimi dikiyorum tabak gibi parlayan aya... öylece bakıyor bana... sanki bunların sorumlusu o değilmiş gibi öylece duruyor kendi karanlığında... sanki o değilmiş beni benden alan, sanki o değilmiş beni sarhoş eden, sanki o değilmiş beni üzen...
ey dolunay, ey ayların en güzeli, en parlayanı, en yalnızı, en kocamanı... bütün hata senin... dilim de varmıyor ama gerçekten bütün hata senin...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSil