cumhuriyet 100 yaşında

80 darbesine az kala doğmuş bir neslin çocuğu olarak, mustafa kemal, cumhuriyet, laiklik, ilkeler ve devrimler gibi kavramların ezberden anlatıldığı, okullarda ders olarak okutulduğu ama kafaların, kalbin içine işlemediği zamanlardan geliyoruz biz.

her şey bir nebze yolundayken; mustafa kemal'in izinde olmak, laik teyzelerden olmak, bağdat caddesi'nde cumhuriyet yürüyüşüne katılıp bayrak sallamak, adada fener alayında marş söylemek, rakı masalarında ülke kurtarmak kolaydı.

asıl şimdi, şu an, bugün, sahip çıkmak elzem…

dünyada bilginin, bilgi edinme şeklinin, öğrenme metotlarının yeniden tanımlandığı bu günlerde, şimdinin çocuklarına, yepyeni yöntemlerle, atatürk'ü iyi anlatmanın yollarını aramalıyız.

bir ülke, tertemiz elimize bırakılınca tabii, cumhuriyet kazanımlarını da anlamakta zorlandık. ne ki şimdi bu cumhuriyet? ezberlediklerimizden bağımsız, benim için cumhuriyet;

işini iyi yapmak demek.

yüzlerce kilometre ötede, hiç tanımadığı insanlar, depremle sarsıldığında, işini gücünü bırakıp, yardıma gitmek demek.

işler iyi gitmediğinde "bile", iyi kalabilmek demek.

insanı, sadece "insan" olduğu için sevmek demek.

memleketin bilmem neredeki ormanı yandığında, boğazına yumru oturması demek.

iyi kalpli, vicdanlı çocuklar yetiştirmek demek.

bünyanın sadece insana ait olmadığını bilmek; kuş, köpek, panda, domuz ayırt etmeksizin beraber yaşamayı öğrenmek demek.

iyi anne, iyi baba olmak, çocuklarına kaliteli zaman ayırmak, büyüdüklerini keyifle izlemek demek.

ev, araba, daha iyi ev, daha iyi araba yerine, bilim, seyahat, sanat peşinde koşmak, "daha iyi nasıl yaşarız" diye kafa patlamak demek.

memlekettin tüm renklerini kabul etmek ve beraber yaşamanın yollarını aramak demek.

ülkenin başarılarına beraber sevinip, yıkımlarında beraber yas tutabilmek demek.

çalmamak, sadece kendi çıkarını düşünmemek, kendi cebini doldurmak için vatan satmamak demek.

ülkenin denizine, deresine, ata tohumuna sahip çıkmak demek.

köy, kasaba, şehir fark etmeden adil ve iyi eğitim için savaş vermek, savaş verenleri desteklemek demek.

ülkenin dillerini, edebiyatını, şarkısını, türküsünü, mutfağını, tarihi eserini özenle korumak demek.

gericiliğe, yobazlığa, cehalete karşı durmak demek.

yerli malını, markayı desteklemek demek.

sanatçısına sahip çıkmak demek.

 

benim için cumhuriyet içi boşaltılmış bir kavram değil artık. milli bayramlar, zorla götürüldüğüm okul piyesleri değil, gözyaşları içinde kaldığım, yollarda kendim gibi insanlar aradığım günler artık. atatürk, kamu dairelerinde tozlu fotoğrafları asılan adam değil, devrimlerine sıkı sıkıya sarıldığım adam artık. yaş aldıkça, laik teyzeler gibi, tartışmaya kapattığım bir konu artık atatürk. sevmeyeni, sevemiyorum…

 

100. yılında, devletin değil, düz halkın, bizim, sokaklara çıkıp kutlamasını umduğum cumhuriyet, yaşasın…

 

atatürk'e şimdi daha büyük sevgiyle, özlemle ve minnetle…