dün çiçekçide fulya görene kadar, hayat güzeldi.
ne zaman ki o fulyaların çıkıp, çiçek tezgahlarında yerini aldığını gördüm, bir içim daraldı, başım dönmeye başladı.
son bir kaç aydır şu minnoş gönlümün bu kadar acıdığını hatırlamıyorum.
valla cümleyi nasıl bağlayacağımı bilemedim acıdan.
uyumak en iyisi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder